تاریخچه سمعک

دنبال کردن خط تولید سمعک از ابتدا تا به امروز می تواند ایده های بسیاری در مورد چگونگی بهبود کیفیت آن به ما بدهد. جالب است بدانید، تاریخچه سمعک موضوعی بسیار غنی است و چیزهای زیادی برای آموختن درباره سیر تحول سمعک از نسل های ابتدایی تا رسیدن به تکنولوژی فوق پیشرفته امروزی در آن وجود دارد.

تاریخچه سمعک

با توجه به تعریف گسترده ای که حالا درباره سمعک می دانید، باید خدمتتان عرض کنم که اولین سمعک ها از شاخ حیوانات ساخته شدند و تاریخچه استفاده از سمعک به زمان های بسیار دور برمی گردد. یعنی انسان از قرار دادن شاخ حیوانات جلوی گوش هایش برای جبران کم شنوایی خود استفاده می کرد، حالا می توان تصور کرد که اولین سمعک مربوط به صدها و شاید هزاران سال پیش بوده باشد. حالا یک نگاه به عکس پایین بیندازید تا کاملاً متوجه سیر تحول سمعک در طول این سال ها شوید. شاخ حیوانات اولین چیزی بود که انسان برای جبران کم شنوایی خود از آن استفاده می کرد.

شاخ حیوانات اولین لوازمی بودند که توسط انسان به عنوان سمعک مورد استفاده قرار می گرفتند و اثرات کم شنوایی را کاهش می دادند. هرچند که نمی توانستند به افراد مبتلا به کم شنوایی شدید و عمیق یا کم شنوایی هایی با ریشه عصبی کمک کنند اما مانند یک قیف صداها را از محیط اطراف به سمت گوش جاری می کردند و در عین حال بنا به ساختاری که داشتند قدری هم صداها را تقویت می کردند؛ بنابراین برای افت هایی تا شدت متوسط مورد استفاده قرار می گرفتند.

اختراع تلفن

با اختراع تلفن، رویای ساخت سمعک های الکتریکی به واقعیت تبدیل شد. ایده ی قراردادن بلندگو نزدیک گوش برای جبران کم شنوایی از جایی آمد که گزارش شد کسانی که مبتلا به کم شنوایی هستند، با تلفن راحت تر صحبت می کنند، زیرا در تمام طول مکالمه با فرد بلندگو نزدیک گوش آنها می ماند. توماس ادیسون این نکته را دریافت، زیرا خودش با مشکل کم شنوایی دست و پنجه نرم می کرد. او با استفاده از یافته ها و مهارت های مبتکرانه خود، یک فرستنده کربنی ساخت که این امر زمینه ساز به وجود آمدن سمعک های کربنی بود.

ابداع ترانزیستور

لوله های خلاء (Vacuum Tube) با آمدنشان قدرت تقویت سمعک ها را حتی بیشتر از قبل بهبود بخشیدند. با این حال، این سمعک ها هنوز خیلی بزرگ بودند. هرچند پیشرفت فناوری باعث شد این سمعک ها تبدیل به یک جعبه کوچک شوند، اما هنوز استفاده از آن ها برای کاربران خسته کننده بود. به مرور برخی از اولین سمعک های قابل حمل ساخته شد، این سمعک ها مزیت قابل حمل بودن را نسبت به گذشته داشتند اما به باتری های بزرگی نیاز داشتند و دوام چندانی هم نداشتند.

انتقال از دنیای آنالوگ به دیجیتال

از وقتی که سیلیکون به ماده اولیه ترانزیستورها تبدیل شد، سمعک ها حتی کوچکتر و انعطاف پذیرتر نیز شدند. در سال ۱۹۹۶، سمعک ها به پیشرفت ترین شکل خود، یعنی دیجیتال رسیدند. این سمعک های دیجیتال مانند هیچ یک از سمعک های قبلی نبودند و بسیار پیشرفته تر از قبل بودند. با گذشت زمان به ویژگی های برجسته آن ها نیز افزوده می شد. تا سال ۲۰۰۰ میلادی، سمعک های دیجیتالی توانستند ۸۰ درصد از سهم بازار را نصیب خود کنند و تبدیل به اولین گزینه برای اکثر کاربران شدند. در بسیاری از کلینیک ها که قابلیت تعمیرانواع سمعک و تنظیم انواع سمعک را دارند مراجعه کرد.